سرانجام پس از قرنها،انتظار عالم خلقت به سر آمد و بزرگ هدایتگر انسانها پابه عرصه وجود نهاد. ولادت رسول اکرم را در عام الفیل معادل سال 570 میلادى گفتهاند. روز ولادت ایشان 17 ربیع الاول بود.
برترین مخلوق خدا ظاهر شد، باران «رحمة للعالمین» باریدن گرفت، چشمه رأفت و هدایت جوشید و نور محمدى عالم ملک و ملکوت را نورانى کرد.
در شهرى که شرافتش را از ولادت او دریافت کرد، چشم به جهان گشود ...
مکه این شهر امن خدا، زادگاه آخرین سفیر الهى بر خلایق گردید. شهرى که بواسطه دعاى حضرت ابراهیم محل امان و امن همه موجودات گردید.
امام على (ع) میلاد پیامبر(ص) را اینگونه توصیف مىکنند: «کریماً میلاده» پیامبرى که براى کرامت بخشیدن به انسانها مبعوث شده، میلاد او نیز همواره با کرامت بوده است.
با میلاد پیامبر(ص) حوادث عجیبى در زمین و آسمان پدید آمد. در روایتى از امام صادق(ع) نقل شده که ابلیس در آسمانهاى هفتگانه رفت و آمد مى کرد وقتى عیسى(ع) متولد شد ابلیس از سه آسمان محروم گردید، و در چهار آسمان دیگر آمد و شد داشت و با تولد پیامبر اکرم(ص) از رفت و آمد هفت آسمان محروم و ممنوع گردید و ستارگان آسمان، شیطان را از آسمان مىراندند.
حوادثى نیز در زمین رخ داد، مثل به لرزه درآمدن ایوان کسرى و فرو ریختن چهارده کنگره آن، خاموش شدن آتشکده فارس، خشک شدن دریاچه ساوه، سرنگون شدن بتها و اتفاقات دیگرى که در کتابهاى تاریخ اسلام آمده است.
Design By : Pichak |